İş hayatında hepimiz yaşamışızdır bunu. Dost ararken meğer yanımızdaki bizim en büyük rakibimiz olduğunu yeni öğrenmişizdir. Ego var ya.. Onun kurbanıyız işte. Çekememezlik, kıskançlık hepsini içinde barındırır. Biz kavramını bilmeyen hep ben dili ile konuşan bir iş arkadaşınız varsa ondan uzak durmak en iyisidir diye düşünüyorum. Öyleleri var ki kaprisli insanlar. İşte en çekilmezi de onlar. Eğer sizin altınız olarak çalışıyorsa ve ruhunda bu özellikler varsa dikkatli olun. Her an ayağınızı kaydırmak istiyordur. Mesafeli davranmaya çalışsak bile günün 8 saati onunla aynı odadaysak bu durum değişebilir. Kişisel düşüncem keşke iş hayatından bir dost eli uzansa. Çünkü alın teri döktüğün ve beraber ekmek bölüştüğün insan. Birbirinin ayağını kaydırmak yerine dövüş meydanı değil de saygı meydanına çevrilse daha iyi olmaz mı? Bu rekabet neden? Varsın o bizden üst konumda olsun, varsın en güzel kıyafetler ve araba onun olsun, ama en önemlisi önce insan olsun; o zaman canımı alsın derim. Çünkü iş ortamı aile ortamıdır. Kızarsın, üzülürsün ve sevinirsin. Ve hep bunları iş arkadaşlarında paylaşırsın. Ve ailenden çok onunla vakit geçirirsin. Ne var samimi bir dost eli uzansa. Ve sahici olsa gülümsemeler. Politik olmasa konuşmalar. Sevgiler gerçek olsa… Bunu yıkan maalesef ki iş ortamı. En önemli faktörde yöneticilerin çalışanları nasıl yönettiği, Rekabetçi bir durum sergilendiğinde çalışanların birbirleriyle ilişkileri nasıl? Bunları gözlemlemek gerektiğini düşünüyorum. Bizler bu ortamda yöneticinin gözüne girmek için yanımızdaki takım arkadaşını bir anda harcadığımızda o insan bize nasıl güvenebilir. Dostluk kavramı bununla bağdaşmaz. Yani geminin kaptanları o gemiyi daha ileriye de götürebilir, sırdan bir yolculukta yaptırabilir. Bir gerçek vardır ki, takım arkadaşlarınız ne kadar güçlü ise o şirket batmaz. Bencilce yapılmayan her işte bir emek vardır. Arkadaşlarınıza karşı yardımsever olmanız, sizden bir şey eksiltmez. Ama karşı taraftaki iş arkadaşınız sizi kullanma eğiliminde ise bu dost elini uzatmanın hiçbir anlamı yoktur. Çünkü o insanın kafasında yükselme hırsı ve kıskançlık varsa bunu yıkmak oldukça zordur. İşte bu insanla dost olamazsınız. Çünkü karşı taraf hep kendi çıkarlarını düşünür, hatta çalıştığı kurumu bile düşünmez, sadece çıkarlarını düşünür. Bu insan tehlikelidir. Fakat ne olursa olsun insan ektiğini biçer. Bir gün o hırsla geldiği yer, başına yıkılabilir. Sevgili dostlarım siz siz olun egonuzu önce bir kenara atın. Önce kendiniz olun. Güzel insan güzel bakar mantığı ile yaklaşın. Duygularınızı sorgulayın. Gerçekten dost hissettiğiniz iş arkadaşınızla dost olun. Ama ortada bencillik savaşları varsa kesinlikle uzak durun derim.. Sevgiyle kalın…